Խուրջին գառի մսով՝ հայկական համեղ ուտեստ
Պատմությամբ և կենսունակ մշակույթով թաթախված երկրի սրտում խուրջինը խոհարարական գանձ է, որը հիանալի կերպով ամփոփում է ավանդույթի և նորարարության էությունը:
Խուրջինը իր հարուստ ժառանգությամբ և ժամանակակից շրջադարձերով վկայում է դարավոր բաղադրատոմսերի և ժամանակակից գաստրոնոմիական տեխնիկայի ներդաշնակության մասին:
Խուրջինի ծագումը
Այս ուտեստի անվանումն առաջացել է հայերեն «խուրջին» բառից, որը նշանակում է «պարկ»։ Հին ժամանակներում հայերը նման տոպրակներ էին օգտագործում միրգ, բանջարեղեն, հաց և ցանկացած այլ սննդամթերք տեղափոխելու համար։
Խուրջին բաղադրատոմս
Ամենակարևոր երկու բաղադրիիչներն են՝ լավաշը և միսը։ Սովորաբար օգտագործում են խոզի կամ հորթի միս։ Բացի այդ օգտագործվում է նաև սոխ, բուլղարական պղպեղ, սխտոր,գազար, կարտոֆիլ։
Պատրաստման ընթացքը
Միսը մանր կտրատել և տապակել մինչև եփվի տաք տապակի մեջ՝ առանց կափարիչով ծածկելու։ Բայց կարևոր է միսը չափից շատ չչորացնել։ Այնուհետեւ ավելացնել մանր կտրատած սոխն ու գազարը։ Թողնել մի քիչ եփվի։ Այնուհետև ավելացնել մանր կտրատած, կեղևազրկած սմբուկը։ Ավելացնել աղ, պղպեղ, համեմունքներ, խառնել և մի փոքր եփել։ Կարտոֆիլը կտրատել փոքր խորանարդիկների, տապակել առանձին։ Մեկ լավաշը ժապավեններով կտրել, որպեսզի դրանով կապենք մնացած լավաշը: Միջուկը դնել լավաշի վրա, փաթաթել և կապել։ Լավաշը միջուկով դնել 20-30 րոպե նախապես տաքացրած ջեռոցում։
Խուրջինը ներկայացնում է ժամանակակից գաստրոնոմիային հանդիպելու ավանդույթի գեղեցկությունը: Սա տարածաշրջանի պատմության տոն է, մշակութային փոխանակման վկայություն և խոհարարական նորարարության արվեստը:
Խուրջինյան համերին տրվելով՝ դուք մեկնում եք ճանապարհորդություն, որը գերազանցում է ժամանակը և տարածությունը՝ վայելելով հնի և նորի հիանալի ներդաշնակությունը: